మృదుల ఓ చల్లని సాయం కాలం వీధిలో నడుస్తూ . కూర గాయాల మార్కెట్ కి
చేతిలో కూరల సంచి తో వెళ్లి వస్తుంది . పూల పూల వాయిల్ చీర కట్టుకున్న ఆమె
కొంగు ని నడుము చుట్టూ తిప్పి బొడ్డులో దోపు కోవడం తో చీర వంటికి అతుక్కుని
పొయ్యి ఆమె ఎత్తు పల్లాలు స్పష్టం గా కనిపిస్తున్నాయి. ఆమె కి 33 ఏళ్ళు
వుంటాయి ఏమో.. ఆమె చెయ్యేత్తు మనిషి. కోల ముఖం, నుదిటి మీద రింగులు తిరిగిన
ముంగురులు అల్లరిగా ఆమె నుదిటి మీద పడుతున్నాయి. కళ్ళు పెద్దవి.. ముక్కు
నిలువుగా కిందకి వచ్చి కోటేరు ముక్కు అంటారు అలా ఉంది. పెదవులు చెర్రీ
పండ్ల మాదిరి మందం గా ఎర్రగా వున్నాయి వొంపు తిరిగి. కళ్ళలో కనిపించే పొగరు
చూస్తుంటే మంచి పొగరు గిత్త మాదిరి ఉంది. బుగ్గలు పలుచగా నున్నగా
వున్నాయి.మెడ పొడవుగా ఉంది చీర చాటున దాగి వున్న ఎత్తులు చిన్న చిన్న
కుండలని బోర్లించి నట్టుగా డేరింగ్ గా పొడుచుకుని ఉన్నాయి…. వాటి బరువుకు
చిక్కిన నడుము అంత సన్నగా ఏమీ లేదు గానీ అక్కడి నుంచి విశాలం గా పరుచుకుని
వున్న ఆమె కటి ప్రదేశం వెనక వున్న పిర్రలు చూస్తుంటే ఏపుగా పెరిగిన పంట
చేను ని చూస్తున్నట్టుగా ఉంది. వడి వడిగా నడుస్తుంటే ఆమె జడ లయ బద్దం గా
కదులుతూ ఆమె పిర్రలని ఒరుసుకుంటూ అటూ ఇటూ ఊగుతుంది.
ఇంక నాలుగు అంగాలలో తన ఇంటి లోకి వెళ్లి పోతుంది అనగా ఆమెని దాటి
స…ర్రు…న దూసుకు వెళ్ళింది ఒక బైకు… దాని మీద వున్న కుర్రోడు ఈమెని
చూసుకుంటూ తోలడంతో ఎదురుగా వున్న చిన్న రాయి మీదకి ముందరి చక్రం వెళ్లి
జర్రున జారింది. వాలి పోతూ కూడా ఆమెనే చూస్తూ పడి పోయిన అతను కరెక్ట్ గా
మృదుల కాళ్ళ దగ్గర వరకూ జారుకుంటూ వచ్చాడు. ఆ సంఘటన చూసిన మిగతా వాళ్ళు తమ
కెందుకులే అని తలలు తిప్పు కుంటూ వెళ్లి పొయ్యారు కానీ మృదులకి అలా
మనస్కరించ లేదు. అతన్ని లేపి కూచో పెట్టింది. లేపే టప్పుడు ఎత్తయిన ఆమె
ఎదలు అతని ముఖానికి ఒరుసుకుని జివ్వు మన్నాయి ఇద్దరికీ.. కానీ అతని
మోచేతులూ, మొకాళ్ళూ గీసుకుని పోవడం తో మంట పుట్టి ఆమెని చూడడం ఆపి తన
దెబ్బల కేసి చూసుకున్నాడు. అతన్ని ఒక సారి పరికించి చూసింది మృదుల. పొడవాటి
వంకీల జుత్తు వేసుకుని ఈ కాలం కుర్రాడి లాగ వున్నాడు అతను..అతని బైక్ కూడా
చాలా కాస్ట్లీ బైక్. డిజైనర్ కలర్ ఫుల్ షర్ట్ , కింద మంచి కాస్ట్లీ జీన్స్
ఫాంట్ వేసుకుని ఈ కాలం కుర్ర కారు కి ప్రతినిధి లాగ వున్నాడు అతను. అతని
దెబ్బల నుండి రక్తం కారుతుండ డంతో
‘ఇక్కడికి దగ్గర లోనే మా ఇల్లు ఉంది… నాతో వస్తే… దెబ్బలకి మందు పూస్తాను’ అనింది మృదుల….
‘ఫరవా లేదు లెండి… నేను వెళ్లి పోతాను…’ అన్నాడు అతను తన దెబ్బలకి తగిలిన దుమ్ము దులుపు కుంటూ…
‘ఫరవా లేదు లే రా…’ అంటూ ముందుకు సాగింది మంజుల… ఇంక తప్పదు అనుకున్న అతను తన బైక్ ని లేపి ఆమె వెనకే వెళ్ళాడు.
నేరుగా ఇంటి వసారో లో కి వెళ్ళిన మృదుల అతన్ని అక్కడ వున్న కుర్చీలో కూర్చో
మని తను ఇంటి లోకి వెళ్ళింది. బండి పార్క్ చేసిన ఆ కుర్రోడు మెల్లిగా
కుంటూ కుంటూ వెళ్లి ఆమె చూపించిన కుర్చీ లో కూర్చున్నాడు. కొంత సేపు గడిచిన
తరువాత చేతిలో ఆంటిసెప్టిక్ ఆయింట్ మెంట్ తో బయటికి వచ్చిన మృదుల నెత్తురు
మెరుస్తున్న అతని మోచేతులకి మందు రాస్తూ కాటన్ తో ఉపచర్యలు చేసింది. ఆమె
మందు రాస్తున్నంత సేపు అందమయిన ఆమె ముఖం వంక చూస్తూ గడిపిన ఆ కుర్రోడు
దెబ్బల బాధ కంటే మనసులో తొలుస్తున్న బాధకి సమాధానం చెప్ప లేక నీరస పడి
పొయ్యాడు.
‘ఇంతకీ అంతా స్పీడ్ గా రావడం దేనికి… ?అలా కింద పడ్డం దేనికీ… ?ఇంతకీ నీ
పేరేంటి?’ అని అడుగుతూ అతని ముఖం వంక చూసింది మృదుల మందు రాయడం అయిన
తరువాత.
ఆమె అడిగిన ప్రశ్నలకి ఈ లోకం లోకి వచ్చిన ఆ కుర్రోడు …. తడ పడుతూ..
‘నా పేరు జేమ్స్! మిమ్మల్ని వెనక నుండి చూసిన నాకు మీరు ఎంత అందం గా ఉంటారో
తెలుసు కోవాలనే కుతూ హలం కొద్దీ మిమ్మల్ని చూస్తూ బండి నడపడం వల్ల అలా
అయింది…’ అన్నాడు మనసులో ఏ కపటం లేకుండాఅమాయకం గా ముఖం పెట్టి. ఆమె ఎక్కడ
కోప్పడుతుందో అనే జంకూ గొంకూ ఏమీ లేదు అతని లో.
అతను చెప్పిన తీరుకు చిరు నవ్వు నవ్వుతూ ‘ఇంతకీ ఏమి తెలుసు కున్నావ్?’ అని అనింది మృదుల…
ఆమె కోప్పడడం లేదు అని గ్రహించిన జేమ్స్ తేలిక పడిన మనసుతో… ‘మీరు నేను
అనుకున్న దాని కంటే చాలా అందం గా వున్నారు అని తెలుసు కున్నాను…’ అన్నాడు.
No comments:
Post a Comment